پرسش مهر برلیان یاقوتی مقدم

به نظر من، محیط مدرسه برای دانش آموزان شاد نیست. محیط مدارس ما غمگین نیست اما با فضای شاد و پرنشاط هم بسیار فاصله دارد. میزان خنده و شادی در مدارس ما بسیار پایین است و مورد بی مهری قرار گرفته است. سنگین و حجیم بودن کتاب های درسی و اام به انجام تکالیف زیاد و بی توجهی به احساسات دانش آموزان، علاوه بر ایجاد خستگی و ددگی عملا فرصتی برای آموزش عمیق مطالب باقی نمی گذارد. بیشتر ساختمان های مدارس قدیمی است و تزئینات و رنگ آمیزی مناسبی ندارد. محیط خشک و بدون جذابیت، تدریس به شیوه های سنتی، معلم محوری، اام پذیرش بی چون و چرای دانش آموزان، موجب بی حوصلگی و خستگی زودرس می شود.

ایجاد استرس و اضطراب ناشی از روش های نادرست آموزشی در محیط مدرسه، موجب بی انگیزگی و عدم نشاط در دانش آموزان می شود. برگزاری کلاس های صبح زود، علاوه بر اینکه تأثیرات نامطلوبی بر سلامت بچه ها دارد و آنها را از مدرسه متنفر می کند. می توان گفت که دانش آموزان علاقه ای به ماندن در مدرسه ندارند، پس لازم است در محتوای درسی شیوه آموزش محیط آموزشی تغییرات و جذابیتی ایجاد شود.

نشاط را می توان به شادی و شور و شعف معنا کرد، اما نشاط به خودی خود شادی و خوشحالی را بوجود نمی آورد و نیاز به یک سری لوازم، امکانات و محیط مناسب دارد تا به نشاط معنای واقعی ببخشد. شادی و نشاط یکی از حالات روحی ما انسانهاست که برای سلامتی جسم و روح ما و دیگران بسیار موثر و مفید است. انسانهای شاد، زندگی خود را تحت کنترل دارند، حالات روحی متعادل تری دارند، مسئولیت پذیرند، امیدوار و مثبت اندیش اند و در مقابل مشکلات و سختی های زندگی مقاوم تر و قوی ترند. امروزه آپارتمان های کوچک و تاریک و به دور از فضاهای بازی و حرکتی برای کودکان، جای منازل حیاط دار و بزرگ گذشته را گرفته است؛ پس حداقل کاری که می توان برای تامین بهداشت جسمی و روانی کودکان انجام داد، ایجاد فضای پر نشاط و شادی آفرین در مدارس است. چرا که دانش آموزان چندین ساعت از روز را در مدرسه می گذارنند و اگر فضای مناسبی در مدارس فراهم باشد، مسلما به شاد زیستن فرزندان خود کمک بسیار مهمی خواهیم کرد. شاد زیستن برای کودکان به اندازه ی تغذیه ی خوب، محبت کردن و حفاظت از او حائز اهمیت است. زیرا سلامت روحی و روانی و جسمانی او را تأمین می کند. با توجه به اینکه نسل امروز، جامعه ی فردا را می سازند اگر خوب و خدایی تعلیم ببینند و تربیت شوند جامعه ای شاداب و منظم و خوشبخت خواهیم داشت. امروزه تربیت نیروی کیفی بر عهده مدارس و مسئولان آموزش و پرورش است و مدارس نقش بسیار پر رنگی دارند فراهم کرد بستری مناسب برای دانش آموزان که بتوانند در همه ابعاد رشد کنند از مهم ترین  وظایف نظام آموزشی است. هم چنین لازم است که شرایطی فراهم شود تا محیط آموزشی برای دانش آموزان به یک محیط شاد و البته قانونمند تبدیل شود و آنها بتوانند با اشتیاق در کلاس درس حاضر شوند و این امر با کمک مسئولان محیط آموزشی تا حدود زیادی قابل حل است. شاداب سازی مدارس را باید در ابعاد ظاهری و معنوی جستجو کرد. شادی و نشاط در مدارس باعث رشد و تکامل همه ابعاد جسمانی، شناختی، اخلاقی، عاطفی و معنوی وجودی یک دانش آموز می شود. چنانچه به یک بعد از این ابعاد لطمه وارد شود ویا مورد غفلت و فراموشی قرار بگیرد، دانش آموز به توانایی ها و شایستگی های کامل دست نخواهد یافت. دانش آموزان مهم ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می شوند. عواملی که می تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهتر و کیفی آماده سازد، نه تنها محفوظات علمی بلکه مهارت های رفتاری است که در محیط آموزش می بیند. برای اینکه سلامت جسمانی و روانی کودکان، دانش آموزان، اطرافیان و خودمان حفظ شود باید سعی کنیم با شناسایی عوامل موثر بر شادی، موجبات عوامل مثبت و کاهش عوامل منفی تأثیر گذار بر شادی را فراهم کنیم. از آن جا که شادی بزرگ ترها بر شادی و نشاط کودکان تأثیر می گذارد می توان گفت که اولیاء و مربیان غمگین نمی توانند دانش آموزان شاد تربیت کنند از این رو با ارائه نظام اعتقادی درست برای دستیابی به شادی و نشاط، می توان به بالا بردن سطح شادی در میان افراد جامعه کمک کرد.

دکتر روز دوشنبه و پس از نواختن زنگ مدرسه دخترانه شاهد حضرت خدیجه (س) همچنین با طرح پرسش مهر از دانش آموزان خواست به این پرسش پاسخ دهند که "آیا محیط مدرسه یک محیط دلپذیر، شاد ، دلخواه و پرنشاط برای شما هست؟ و دولت، خانواده، معلمان و خود دانش آموزان چکار باید بکنند که این محیط شاداب تر ، دلپذیرتر و برای دانش آموزان امن تر و دوست داشتنی تر شود؟"